ဥပါဒါနကၡခႏၶာ

ဥပါဒါနကၡခႏၶာ ကို ရွင္းျပပါလို႔ အေမးျပဳခဲ့ရင္ ရွင္းလင္းတဲ့ အေျဖေလးတစ္ခုနဲ႔ ေျဖၾကားဖို႔ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးေဟာၾကားတဲ့ ဝိႆခ(အနာဂမ္) ႏွင့္ ဓမၼဒိႏၷာ (ရဟႏၲာမ)တို႔ အေမအေျဖ တရားေတာ္မွ မွတ္သားမႈေလးကို မွ်ေဝလိုပါတယ္ ခင္ဗ်ား။

ေမး။ ။ ဥပါဒါန္ဆုိတဲ့တရား နဲ႔ ခႏၶာဆိုတဲ့တရားဟာ တစ္ျခားစီလား၊ သို႔မဟုတ္ အတူတူပဲလား ?
ေျဖ။ ။ ဥပါဒါန္ ဆိုတာက ကာမုပါဒါန္၊ ဒိန္႒ဳပါဒါန္၊ သီလဗၺတုပါဒါန္၊ အတၱဝါဒုပါဒါန္ ဆိုေတာ့ ဥပါဒါန္က ေလးမ်ိဳးရွိတယ္။
ခႏၶာက ခႏၶာငါးပါး- ေလာကီ ခႏၶာငါးပါး ရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူတို႔ဟာ တစ္ျခား စီလို႔လဲ ေျဖလို႔ မရဘူး၊ အတူတူရယ္လို႔လည္း မဟုတ္ဘူး။
ဒီခႏၶာငါးပါးကို ဥပါဒါန္ဆိုတဲ့ တရားနဲ႔ ႏွစ္သက္ၿပီး သကာလ ေနခဲ့လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒါ ဥပါဒါနကၡႏၶာ ျဖစ္တာပဲ။
မႏွစ္သက္ခဲ့လို႔ ရွိရင္ျဖင့္ ဥပါဒါနကၡႏၶာ မျဖစ္ဘူး။ ဒီလို ေျဖလိုက္ပါတယ္။
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက တယ္ထူးျခားပါလား တဲ့။ တယ္ထူးျခားပါလား ဆိုတာ ဒကာ ဒကာမေတြကို ဘုန္းႀကီး ရွင္းျပမယ္ ဆိုၿပီး ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက ရွင္းျပေတာ္မူပါတယ္။
ကိုယ့္ခႏၶာ မိမိခႏၶာႀကီးကို နဂိုက ျခင္ကိုက္လဲ မခံႏိုင္၊ အေညာင္းအညာလဲမခံႏိုင္၊ ေဝဒနာေတြေပၚလာလဲ သည္းမခံႏိုင္၊ ကိုယ့္ခႏၶာျဖင့္ ခလုတ္မထိ ဆူးမၿငိပါေစနဲ႔ဆိုတာ ပရိတ္ေတြ မေတၱာေတြနဲ႔ေတာင္ တားၿပီးသကာလ သူ႔ကိုဒီေလာက္ခင္ပါတယ္၊ သူ႔အေပၚမွာ ဒီေလာက္ပဲ ခင္ပါတယ္။
ခႏၶာငါးပါး အေပၚမွာ ခင္တာေတာ့ျဖင့္ ေျပာစရာမရွိေလာက္ပါဘူး။ ဟုတ္ဖူးလားဗ်ား…(မွန္ပါ့ဘုရား)။
အေမႊးတစ္ပင္အကၽြတ္ေတာင္မခံႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္မ်ိဳးေတာင္မွ တစ္ခါတစ္ခါ သံုးလိုက္ေသးတယ္။
ကိုယ့္ခႏၶာငါးပါးကို ကိုယ္မခင္ဘူးလားဗ်ား … (ခင္ပါတယ္ ဘုရား)။
အဲဒီ ခႏၶာငါးပါးကို ခင္တဲ့ ဥစၥာကေတာ့ တဏွာ၊ အဲဒီတဏွာႀကီးရင့္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ ဥပါဒါန္ျဖစ္တယ္။
အဲေတာ့ ခႏၶာငါးပါး ဝိပႆနာရႈၿပီးသကာလ ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ဒီခႏၶာႀကီးဟာ အနိစၥခႏၶာႀကီး၊ ၿငီးေငြ႕စရာခႏၶာႀကီး၊ ဒုကၡသစၥာခႏၶာႀကီး ။

သူသည္ကားလို႔ဆိုရွိရင္ျဖင့္ ဒုကၡကိုသာ ေပးၿပီးေနတဲ့ ခႏၶာႀကီး ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ သူ႔အေပၚမွာ ခင္စရာ မင္စရာ တစ္ကြက္တစ္စက္မွ မရွိဘူးဆိုတဲ့ ဉာဏ္ေပၚလာတဲ့ အခါက်လို႔ ရွိရင္ျဖင့္တဲ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဥပါဒါနကၡႏၶာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
ဒီခႏၶာႀကီး ဘယ္ေတာ့ခ်ရပါမတံုး ဘယ္ေတာ့စြန္႔ရပါမတံုးဆိုၿပီးသကာ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ခႏၶာစြန္႔ခ်င္တဲ့ သေဘာပါတယ္ဗ်။ ခႏၶာခင္တဲ့ သေဘာနည္းနည္းမွ ပါေသးရဲ႕လား… (မပါပါဘူး ဘုရား)။
အဲဒီကဲ့သို႔ ခႏၶာေပၚမွာခင္တဲ့ ဆႏၵမရွိလို႔ ရွိရင္ျဖင့္ ဥပါဒါနကၡႏၶာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး …(မွန္ပါဘုရား)။
ခင္တဲ့ ဥပါဒါန္ ရွိေနေသးလို႔ စြဲလမ္းတဲ့ ဥပါဒါန္ ရွိေနေသးရင္ျဖင့္ ဒါ ဥပါဒါနကၡႏၶာလို႔ ဆိုရမွာပဲ ..(မွန္ပါ့ဘုရား) သေဘာက်ၿပီလား …(က်ပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဒကာ၊ ဒကာမတို႔ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့အခါက်ေတာ့ ပထမေရွးဦးစြာ၊ ျဖစ္ပ်က္ျမင္ေအာင္၊ ႀကိဳးစားပါလို႔ ဆရာဘုန္းႀကီးက ေဝဒနာေတြေတြ႕၊ ေဝဒနာေတြ႕ၿပီး ျဖစ္ပ်က္ျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါဆိုၿပီး သကာလ ခိုင္းတာသည္ တျခားေၾကာင့္ ခိုင္းတာမဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ့္ခႏၶာမဟုတ္ေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း သိေအာင္လို႔ ခိုင္ထားတာ…(မွန္ပါ့ဘုရား)။
ခင္တဲ့စိတ္သည္ စြဲလမ္းတဲ့စိတ္သည္ ပ်က္ျပယ္သြားေအာင္လို႔ ေဟာလိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္…(မွန္ပါ့ဘုရား)၊ သေဘာက်ၿပီးလား …(က်ပါၿပီဘုရား)။
အဲဒါေၾကာင့္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း တရားေကာင္း အစစ္ကို ရွာခ်င္ၾကလို႔ ရွိရင္ျဖင့္ ဒီခႏၶာေပၚမွာ ခင္မႈ စြဲလမ္းမႈ ေသရင္ ေရာက္ေတာ့တာပဲလို႔သာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်…(မွန္ပါ့ဘုရား)။
ဒီ ခႏၶာေပၚ၌ ခင္မႈ စြဲလမ္းမႈ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားလို႔ ရွိရင္ ဘာတံုး …(နိဗၺာန္ေရာက္တာပါ ဘုရား)။
နိဗၺာန္ေရာက္တာပဲ၊ ခႏၶာရွိေနလဲ ေရာက္တာပဲ၊ ခႏၶာမရွိလဲ ေရာက္တာပဲ၊ သေဘာက်ၿပီလား…(သေဘာက်ပါၿပီဘုရား)။
ဒုကၡခပ္သိမ္း ကင္းၿငိမ္းတဲ့ နိဗၺာန္၊ တစ္ေထာင့္ငါးရာ ကိေလသာတို႔၏ ခ်ဳပ္ရာၿငိမ္းရာ သိမ္းရာျဖစ္တဲ့ နိဗၺာန္။
အဲဒါသည္ကားဆိုရင္ ဒကာ၊ ဒကာမတို႔ ဒီခႏၶာခင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ စြဲလမ္းေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ မေရာက္ဘူး။
ခႏၶာ မခင္ေတာ့ပါဘူး၊ မစြဲလမ္းေတာ့ပါဘူး ဆိုတာျဖင့္ ဒကာသိုက္ ဧကန္ေရာက္၊ တကယ္ေရာက္…(မွန္ပါ့ဘုရား)။
စြဲလမ္းတဲ့ ခႏၶာမျဖစ္ေအာင္လို႔ ဘုန္းႀကီးက မဂၢင္နဲ႔ ပြားမ်ားပါလို႔ ခိုင္းေနတာကိုး ဆိုတာကိုလဲ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမွတ္ပါ…(မွန္ပါ့ဘုရား)။
ပြားမ်ားပါ ပြားမ်ားပါ ဆိုတာသည္ ဒကာ ဒကာမေတြ ရိပ္မိၿပီလား ….(ရိပ္မိပါတယ္ဘုရား)။
ဘယ္အက်ိဳးငွာပါလိ္မ့္ဗ်ာ …( ခႏၶာကို မစြဲလမ္းေအာင္လို႔ ပါဘုရား)။ ခႏၶာကိုယ္စြဲလမ္းတာက ဥပါဒါနကၡႏၶာ။
အဲဒီမယ္ စြဲလမ္းမႈႀကီး အကုန္ခ်ဳပ္ၿငိမ္း ရုပ္သိမ္းေအာင္လို႔ စြဲလမ္းစရာမရွိတဲ့ ဥစၥာကို စြဲလမ္းၿပီးသကာလ ေနေသာေၾကာင့္ မစြဲလမ္းရေအာင္လို႔ ဉာဏ္သြင္း ေပးလိုက္တာ …(မွန္ပါ့ဘုရား)။
ဉာဏ္သြင္း ေပးလိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ စြဲလမ္းတဲ့ တဏွာ ဥပါဒါန္ကခ်ဳပ္တယ္…
ခ်ဳပ္တဲ့ အခါက်ေတာ့ကိုတဲ့ ခႏၶာႀကီး ရွိၿပီးသကာလ ေနျငားေသာလည္း က်ဳပ္တို႔ ခႏၶာကို စြဲလမ္းတဲ့ တဏွာ ဥပါဒါန္ခ်ဳပ္တဲ့အတြက္ သဥပါဒိေသသ နိဗၺာန္ဆိုတာ ေရာက္ပါတယ္။
ဘုရားေဗာဓိပင္နဲ႔ ေရႊပလႅင္ေပၚမွာ ငါနိဗၺာန္ေရာက္တယ္ နိဗၺာန္ရတယ္ေျပာတာ ခႏၶာရွိသားပဲ…(မွန္ပါ့ဘုရား)။
သို႔ေသာ္ ဒီခႏၶာ သူမစြဲလမ္းဘူး… စြဲလမ္းေသးရဲ႕လား…(မစြဲလမ္းပါဘူးဘုရား)။
မစြဲလမ္းတဲ့အတြက္ နိဗၺာန္ေရာက္ေနတာပဲ၊ အာရံုဟူေသာ အားျဖင့္ ျမင္ေနတာပဲဆိုတာ အားလံုး ဒကာ ဒကာမေတြက ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ (မွန္ပါ့ဘုရား) ရွင္းၿပီလား…(ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ကိုင္း ဒါျဖင့္ ဥပါဒါန္နဲ႔ ခႏၶာနဲ႔ဟာ စြဲလမ္းရင္ျဖင့္ ဥပါဒါနကၡႏၶာျဖစ္မွာပဲ။ မစြဲလမ္းရင္ …(ဥပါဒါနကၡႏၶာ မျဖစ္ပါဘူး ဘုရား)။
ေအး ဒါေၾကာင့္ ဥပါဒါန္နဲ႔ ခႏၶာနဲ႔ဟာ တျခားစီလား၊ အတူတူပဲလားဆိုေတာ့ တျခားစီလဲ မဟုတ္ဘူး၊ အတူတူလဲ မဟုတ္ဘူး။
စြဲလမ္းလို႔ ရွိရင္ျဖင့္ ခႏၶာနဲ႔ ဥပါဒါန္နဲ႔သည္ကားလို႔ ဆိုရင္ ခႏၶာက အာရံု၊ စြဲလမ္းတဲ့ ဥပါဒါန္က အာရမၼဏိက ျဖစ္ေနတာပဲတဲ့ … (မွန္လွပါဘုရား)။
(အာရမၼဏိကသည္ အာရမဏပစၥေယာသေဘာကို ေျပာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ေျပာရလ်င္ - မသန္းမစြမ္းသူ ေရာဂါစြဲကပ္ေနေသာသူဟာ ေတာင္ေဝွး(သို႔မဟုတ္) ႀကိဳးတန္းကို အမွီျပဳၿပီးမွ ဟိုနား ဒီနားသြားလို႔ ရတယ္၊ အထိုင္အထလုပ္လို႔ ရပါတယ္၊ ေတာင္ေဝွး ႀကိဳးတန္းနဲ႔ ကင္းၿပီး ရပ္တည္လို႔ မရပါ။ ႀကိဳးတန္းကိုင္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္၊ ေတာင္ေဝွးေထာက္ၿပီး အထိုင္အထျပဳရပါတယ္၊ ထို႔အတူ စြဲလမ္းတဲ့ ဥပါဒါန္သည္ ခႏၶာဆိုတဲ့ အာရံုကို မွီၿပီးသာ ျဖစ္ရပါတယ္)။
ေနာက္ ဝိပႆနာဉာဏ္ေတြ မဂ္ဉာဏ္ေတြနဲ႔ ျဖတ္ေတာက္ခ်လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ စြဲလမ္းတဲ့ တဏွာေသတဲ့အခါက်ေတာ့ ဥပါဒါနကၡႏၶာ မျဖစ္ေတာ့ဘူး…(မွန္ပါ့ဘုရား)၊ အႏုပါဒါနကၡႏၶာ ျဖစ္ေတာ့တယ္။ သေဘာက်ၿပီလား …(က်ပါၿပီ ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ အားထုတ္တဲ့ အခါက်ေတာ့တို႔ ဘယ္အေျခအေနေရာက္မွ ကိစၥၿပီးမွာ ဘာလိမ့္မတံုးလို႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ အားထုတ္စဥ္အတိုင္း အားထုတ္လို႔ ခႏၶာအေပၚမွာ ဘာမွ မငဲ့မတြယ္ဘဲနဲ႔ အင္း…သက္သက္ ဒုကၡသစၥာႏွိပ္စက္တဲ့ ခႏၶာႀကီးပဲ၊ မင္းျဖင့္ ခင္တြယ္ေနလို႔ အပိုပဲဆိုတဲ့ မဂ္ဉာဏ္ေတြဝင္လာလို႔ ရွိရင္ ဒါ ခႏၶာပင္ရွိေသာ္လဲ၊ ဥပါဒါနကၡႏၶာမဟုတ္ေတာ့ဘူး …(မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး ဘုရား)။
စြဲလမ္းတဲ့ ခႏၶာမဟုတ္ဘူး၊ မစြဲလမ္းတဲ့ခႏၶာ …(မွန္ပါ့ဘုရား)။
ထံုးစံရထားတဲ့ ခႏၶာသာျဖစ္ေတာ့တယ္ ..သူ႔အတြက္ ေၾကာင့္ၾကစိုက္ဖို႔ ခႏၶာမဟုတ္ေတာ့ဘူး …(မဟုတ္ပါဘူး ဘုရား)။
သူ႔အတြက္ စိုးရိမ္ဗ်ာပါဒ ကပ္တဲ့ခႏၶာေရာ… (မဟုတ္ေတာ့ပါဘူးဘုရား)။
အဲဒီလို ျဖစ္ေအာင္လို႔ ဒကာသိုက္တို႔နဲ႔တကြ ကိုထြန္းေအာင္တို႔က ဒီခႏၶာ ရွိပင္ရွိျငားေသာ္လည္း မစြဲလမ္းဘဲ တဏွာ ဥပါဒါန္ ခ်ဳပ္သြားမယ္ဆိုရင္ ဒါခႏၶာ ရွိျငားေသာ္လည္း ဒီပုဂၢိဳလ္ နိဗၺာန္မ်က္ေမွာက္ျပဳေနတာ …(မွန္ပါ့ဘုရား)။
နိဗၺာန္ရတာပဲ။ ခႏၶာရွိရက္နဲ႔ ရေနတဲ့ နိဗၺာန္ ..အဲဒီလို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္စမ္းပါ….(မွန္ပါ့ဘုရား)။
ေကာင္းၿပီ…ဒါျဖင့္ ဥပါဒါနကၡႏၶာ ရွင္းၿပီးေနာ္…(ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဒီေတာ့ ဥပါဒါနကၡႏၶာကို စာသေဘာနဲ႔ မဟုတ္ဘဲ အလုပ္သေဘာအားျဖင့္ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ရွင္းလင္းေဟာျပခ်က္ကို ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား သေဘာက် အားရလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ပါတယ္၊